نوعی پلیمر هوشمند با قابلیت استفاده در تهیه نخ و سیستم دارو رسانی در دانشگاه امیر کبیر ساخته شد.
«سید مهدی حسینی» مجری این طرح گفت:« پلیمرهای زیست تخریب‌پذیر یا زیست سازگار می‌توانند در اثر رطوبت محیط تخریب شوند و در صورتی استفاده در داخل بدن، محصولات به جا مانده از تخریب آن‌ها برای بدن عوارضی ندارد.»
وی که دانش آموخته شیمی دانشگاه امیر کبیر است افزودک« پلیمرهای زیست جذب‌پذیر، پلی استرهای اشباعی هستند که از طریق هیدرولیز عامل کربونیل استر قابل تخریب در محیط بدن هستند و کاربردهای بسیاری در پزشکی دارند.»
حسینی گفت:« کاربرد مهم این پلیمرها در تهیه نخ بخیه جذب پذیر و استفاده در سیستم‌های دارو رسانی است.» وی تاکید کرد، نخی برای بخیه مناسب است که قدرت و استحکام بالا، جذب‌پذیری مناسب و انعطاف پذیری زیادی داشته باشد تا بتواند یک گره مناسب با ایمنی بالا ایجاد کند.
به گفته این دانش آموخته، علاوه بر این، سرعت تخریب پلیمر در مواقعی که برای بخیه زدن بر روی قسمت‌های خارجی بدن مانند صورت استفاده می‌شود باید متناسب با سرعت التیام زخم باشد.
حسینی با اشاره به قابلیت استفاده از این نوع پلیمر در سیستم دارو رسانی گفت:« در این روش دارو را با پلیمر در حلالی که هر دو آن‌ها را حل کند، حل می‌کنند و مخلوط به دست آمده را پس از تبخیر حلال تحت پرس بصورت قرص در می‌آورند.»
وی افزود:« همچنین دارو می‌تواند از طریق برقراری پیوندهای شیمیایی روی پلیمر قرار گیرد و سپس به صورت قرص درآید و این قرص از طریق جراحی سطحی زیر پوست قرار می‌گیرد.»
این نوع پلیمر این قابلیت را دارد که در طول یک دوره زمانی معین تخریب شده و دارو را با یک سرعت یکنواخت آزاد کند.
به گفته وی، محصولات نهایی تخریب این پلیمر آب و دی اکسید کربن هستند که به راحتی دفع می‌شوند. اسید لاکتیک نیز محصول واسطه‌ای است که از تخریب این پلیمرها به دست می‌آید و با متابولیسم بدن به راحتی قابل جذب است.
مجری این طرح یادآور شد:« هنگامی که دارو از طریق پیوندهای شیمیایی بر روی پلیمر قرار می‌گیرد پلیمر حامل دارو می‌تواند به صورت میکرو گوی درآید که پس از بلعیده شدن به سمت بافت‌های خاص حرکت کرده و بر روی سطح آنها جذب می‌شود.»
به گفته حسینی، سیستم دارو رسانی با استفاده از پلیمرهای زیست تخریب پذیر این امکان را فراهم می‌کند که غلظت دارو در طول یک دوره زمانی معین کنترل شود و علاوه بر این دوز داروی مورد نیاز برای التیام بافت مورد نظر نیز کاهش یابد.